Poëzie
| De Muze | |
| Beukend op ons trommelvlies | |
| wil Schoonheid ons bevruchten. | |
| Open dan toch | |
| dat hart van steen | |
| laat smelten | |
| twijfel, angst, cynisme. | |
| Laat gaan alle berekendheid | |
| en inspiratie tot je komen | |
| zodat stromen gaat dat zoete bloed | |
| door aderen wijd van ontwaakte dromen. | |
| Vrees niet om open en ontvankelijk | |
| het onbekende aan te gaan, daar | |
| waar de Muze op jou heeft gewacht | |
| tot jij bereidt was toe te staan | |
| haar rijkdom te ontvangen | |
| door je vrije geest onbevangen | |
| oeverloos dobberend over | |
| haar meren van tijdloosheid | |
| in de Wereld der Kunsten te worden ingewijd. | |
| Wat een geluk | |
| wanneer ik | |
| al is het even maar | |
| mij schoorvoetend mag begeven | |
| in dat verscholen reservoir | |
| waar woorden waaien | |
| tranen twinkelen | |
| en de zon warmhartig schijnt | |
| waar ik mag stromen | |
| en ongehinderd | |
| zijn mag | |
| wie ik werkelijk schijn te zijn. | |
| Als door ragfijne draadjes | |
| van een onzichtbaar web | |
| verbonden met de Muze | |
| verbonden met elkaar | |
| bespeelt de Muze ons | |
| bespelen wij elkaar | |
| als broodnodig tegengif | |
| in lege grauwheid | |
| als gouden gloed | |
| over naakt verlangen | |
| het mystieke spel | |
| van kleine momentjes in | |
| snel doorgeprikte luchtbellen | |
| van innig doorleefde Liefde | |
| vertolkt in ware schoonheid | |
| te grijpen voor wie wil | |
| onbereikbaar voor die ander | |
| de wereld in balans houdend | |
| onophoudelijk tot ons komend | |
| als door ragfijne draadjes | |
| van een onzichtbaar web. | |
| Waarom | |
| moet de kunstenaar scheppen | |
| waartoe | |
| dat extra oog en oor | |
| dat opneemt | |
| wat voor anderen | |
| onzichtbaar | |
| onhoorbaar is. | |
| Vanwaar | |
| die raadselachtige rusteloosheid | |
| tot het ei gelegd is | |
| de klus geklaard | |
| en het volgende | |
| zich alweer aandient. | |
| Eeuwige zoektocht | |
| naar wat. | |
| Wat in de mens | |
| moet ontgonnen | |
| en doorploegd | |
| en | |
| tot welk doel. | |
| Hij die ermee behept is | |
| kan enkel volgen | |
| ter eigen vervulling | |
| en zielenrust. | |
| De storm van buiten | |
| de stilte van binnen. | |
| Pen en papier | |
| dwingen tot ordening | |
| van voelen | |
| in woorden verbeeld. bruisende hoeveelheid | |
| Maar | |
| waar is het juiste | |
| dat ene. | |
| Zoeken | |
| aftasten. | |
| Die storm gaat pas liggen | |
| als de kern is geraakt. | |
| Geraakt door de Muze. | |
| Gevoelssprieten op scherp | |
| totale concentratie | |
| passie giert door alle zenuwbanen | |
| zoekt zich een weg | |
| zoekt in volle vaart | |
| verscheurende verrukking | |
| koortsachtige opwinding | |
| explosie, ontlading | |
| gevolgd door | |
| tintelende onbeweeglijkheid | |
| nagloeiend | |
| wegebbende aandrang | |
| die ruimte schept | |
| voor zonnige lichtheid | |
| vlinderachtige doorzichtigheid | |
| dobberend | |
| dwalen in verstilde leegte. | |
| O, laat me nog even | |
| maar nee | |
| daar komt alweer de volgende | |
| golf | |
| van aanzwellende passie | |
| die me mee zal nemen | |
| naar hoog en diep. | |
| Bijna pijnlijk geraakt | |
| en uitputtend meegesleurd | |
| lijd ik | |
| van geluk. | |
| Dank | |
| aan alle dichters | |
| die uit hun pen lieten vloeien | |
| wat in hun harten brandde. | |
| Dank | |
| aan alle componisten | |
| die aan ieder toevertrouwde | |
| wat er aan liefde en lijden in hun leefde. | |
| Dank | |
| aan alle schilders en beeldhouwers | |
| die in vorm en kleur | |
| hun meest intieme belevingswereld weergaven. | |
| Dank | |
| aan alle dansers | |
| die hun totale wezen inzetten | |
| om hun diepdoorleefde binnenwereld te tonen. | |
| Dank | |
| aan alle muzikanten | |
| die hun ziel en zaligheid legden | |
| in vertolkingen van zuur en zoet. | |
| U allen zeg ik dank | |
| voor zo veel gedrevenheid, openheid, puurheid | |
| bij uw zoektocht naar het schone en het goede. | |
| U gaf gehoor aan wat in u leefde | |
| begroef uw talenten niet. | |
| Uw meest persoonlijke gevoelens, bevindingen, verlangens | |
| u schonk ze aan de wereld, | |
| aan ons, aan mij. | |
| Zodat eenieder zich er aan kan laven | |
| en oprichten. | |
| Uw ontberingen, zwoegen en twijfels | |
| brachten inspiratie, | |
| geestelijke voeding voor de mensheid. | |
| Daarvoor zeg ik u, | |
| kunstenaar, | |
| oprecht dank. | |
| Ademhaling stokt | |
| hartslag verhoogt | |
| schoonheid doorleeft. | |
| Wat het oog mij biedt | |
| is de poort | |
| waardoor mijn hart verder ziet. | |
| Telkens ontvouwt er zich een wereld | |
| achter de schijnbare realiteit. | |
| Woorden | |
| blijken ontoereikend | |
| voor dat | |
| niet te delen | |
| beleven. | |
| Zij trachten te vertolken | |
| wat onvertolkbaar is: | |
| mijn beleven. | |
| Door mij, door jou, | |
| door ieder weer ander beleeft. | |
| Bijna niet in begrippen te vangen | |
| dus blijkbaar ook niet bedoeld | |
| om uit te dragen. | |