Poëzie
|
Communicatie |
|
| Hoe gelukkig het moment | |
| van ware ontmoeting | |
| waarin ieder zich opent | |
| en tracht de ander respectvol te omarmen | |
| in al zijn broosheid en kleinheid. | |
| Een waardevol moment. | |
| Later gekoesterd | |
| als kostbare herinnering. | |
| Mensen, | |
| als langs elkaar schuivende | |
| geluk veinzende | |
| ballonnen | |
| waaraan duidelijk af te lezen valt | |
| al die weggestopte frustratie, | |
| pijn en angst, verlangens | |
| jaloezie, geheimen, | |
| gewoon | |
| wat het leven met mensen doet. | |
| Met hopelijk onzichtbaar, | |
| opgekropte ontkenning | |
| zien we elkaars ballonnen aan. | |
| Wie geeft het eerste prikje? | |
| Verjaardagsfeestje | |
| gezelschap | |
| samen zijn | |
| ontmoeting | |
| afstemming. | |
| De een wil duidelijk plezier | |
| lol maken | |
| de ander tracht | |
| een goed gesprek aan te gaan | |
| maar elders worden | |
| frustraties bediscussieerd | |
| en het onderonsje van hiernaast | |
| oogt zeer privé. | |
| De koetjes en de kalfjes | |
| de politiek en het weer | |
| vakantieverhalen en buurvrouw op de hoek | |
| wanneer dit en nog meer is gedaan | |
| is het weer tijd om huiswaarts te gaan. | |
| Na het feestje | |
| de kater. | |
| Niet van alcohol, | |
| van gemis | |
| gemiste kansen | |
| van echt ontmoeten | |
| echt delen. | |
| "Hoe gaat het"? | |
| "Goed hoor". | |
| "Oké". | |
| Maar | |
| hoezo "oké"? | |
| Wat wil ik laten zien | |
| hoe kwetsbaar wil ik zijn | |
| en waarom zou ik zo nodig? | |
| Dus wat er werkelijk leeft | |
| in die ander | |
| in mij | |
| blijft onaangeroerd | |
| onzichtbaar. | |
| Zo kan het feestje | |
| ongestoord | |
| uitgezeten worden | |
| tot de laatste gast vertrekt met een | |
| "Bedankt. Het was gezellig. Dag". | |
| Het feestje is geslaagd. | |
| Niemand heeft de ander ontmoet. | |
| Enkel de opgepoetste buitenkant aanschouwt. | |
| Iedereen tevreden. | |
| Hoezo kater? | |
| Oerverlangen | |
| naar | |
| die andere mens | |
| om herkend | |
| gekoesterd | |
| tot volheid te komen | |
| in bloei te staan. | |
| Soms overkomt het je. | |
| Altijd onverwachts. | |
| In een flits. | |
| Tijdens een contact met een ander | |
| bespeur je in een oogopslag van die ander | |
| of in een korte blik of glimlach | |
| een grote wereld vol van blijdschap, | |
| verdriet of angst | |
| die bedoeld was bedekt te blijven | |
| voor iedereen | |
| en ook voor die persoon zelf. | |
| Diep weggestopt | |
| alsof het er niet is. | |
| Toch... | |
| je zag het. | |
| Een cadeautje! | |
| Zo'n minuscuul momentje van helder zien | |
| opent plotseling | |
| een verborgen wereld | |
| waar niemand eerder ooit | |
| toegang werd verleend. | |
| Deze mens wordt | |
| een open boek. | |
| Nu pas | |
| zie ik werkelijk | |
| wie ik voor me heb, | |
| terwijl ik praat | |
| tegen die ander | |
| die de ander liever is. | |
| Kun jij door mijn ogen | |
| naar jouw wereld kijken? | |
| Kan ik door jouw ogen | |
| naar mijn wereld kijken? | |